Το θέατρο αποτελούσε πάντα ένα πεδίο ατέρμονης εξερεύνησης και μάθησης. Οι άνθρωποι μέσα από την τέχνη του θεάτρου μαθαίνουν να ορίζουν το “εγώ” τους, να εξελίσσονται, να δημιουργούν αξιακά συστήματα και να δίνουν στην κοινωνία ερεθίσματα προοπτικής.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν πυλώνες της παιδείας. Της παιδείας που θα θέλαμε να χαρακτηρίζει τους αυριανούς πολίτες του κόσμου. Πολίτες που σήμερα είναι παιδιά και καλούνται να ζήσουν στον κόσμο που εμείς φτιάξαμε γι’ αυτούς.
Για σκεφτείτε τι θα θέλαμε να αποφύγουμε και τι να κρατήσουμε στην κοινωνία μας. Ας κάνουμε έναν απολογισμό. Στην Ελλάδα όπου ανέκαθεν οι τέχνες και συγκεκριμένα το θέατρο ήταν μέρος της παιδείας των πολιτών της, όσο περνάνε τα χρόνια βλέπουμε ότι αφήνουμε όλο και πιο πίσω αυτή την κατεύθυνση στην εκπαίδευσή μας. Δείτε όμως πώς το θέατρο υπάρχει χωρίς να το γνωρίζουμε και χωρίς καν να το προκαλούμε να μας βοηθήσει στην εκπαίδευση.
Το θέατρο ξεκινά με την θεωρία συνεχίζει με την δημιουργία και καταλήγει στο θέαμα. Κάπως έτσι δεν είναι και η μάθηση; Ξεκινά με την πληροφορία, συνεχίζει με την επεξεργασία της και έπειτα αυτή καταλήγει σε γνώση.
Σκεφτείτε λοιπόν να του δίναμε ζωή μέσα στην τάξη κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας και να το χρησιμοποιούσαμε σαν εργαλείο μάθησης. Να αντιλαμβανόμασταν οι ίδιοι οι δάσκαλοι ότι έχουμε αυτή τη δυνατότητα και να την εξελίσσαμε. Τι πνοή θα έπαιρνε το διδακτικό έργο και πόσο θα επωφελούνταν οι μαθητές!
Αφυπνίζοντάς αυτό το πολύτιμο εργαλείο δημιουργείται αυτόματα ένα κλίμα δημιουργικότητας, ένα πολυαισθητηριακό περιβάλλον. Όλες οι αισθήσεις ενεργοποιούνται και τα παιδιά είναι έτοιμα να προσλάβουν την νέα γνώση έχοντας στο επίκεντρο την προσωπικότητά τους. Δέχονται ολόπλευρα το ερέθισμα για μάθηση το οποίο αξιοποιούν με το δικό τους προσωπικό “φίλτρο”.
Έτσι, με αφετηρία τους διδακτικούς στόχους, τις αξίες και τους σκοπούς του προγράμματος σπουδών του Υπουργείου Παιδείας δημιουργούμε μία ουσιαστική πηγή για γνώση!
Γνώση που προκύπτει μέσα από την τέχνη του θεάτρου και τις τεχνικές αυτού!
Γνώση που δεν μένει μέσα στα βιβλία, αλλά πλάθεται και ταξιδεύει με στόχο τα ίδια τα παιδιά να επικυρώσουν την σημαντικότητά της.
